ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ

Ευτυχώς τα Νόμπελ απονέμονται σε ανθρώπους και όχι σε νησιά. Γιατί στα νησιά δεν υπάρχουν μόνο αυτοί που βούτηξαν στα νερά για να σώσουν κόσμο, αυτοί που έδωσαν βοήθεια από το υστέρημά τους, αυτοί που έτρεξαν να δώσουν φαγητό, ρούχα και χάδια στα ταλαιπωρημένα παιδάκια. Υπάρχουν και οι άλλοι: αυτοί που ζητούσαν 5 ευρώ για ένα μικρό μπουκαλάκι νερό και 10 ευρώ για να αφήσουν ένα κινητό να φορτίσει. Υπάρχει ο Δήμαρχος που αρνείται πεισματικά οποιαδήποτε βοήθεια και ο παππάς που προσπαθεί να ξεσηκώσει το νησί κάθε φορά που ακούει “hot spot”. Πάνε και αυτοί για Νόμπελ. Αφού το Νόμπελ πάει στα νησιά, θα πάρουν και αυτοί λίγο. Αλληλέγγυοι και παλληκάρια, γίναμε μαλλιά κουβάρια. Κουτσοί στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα. Δώστε Νόμπελ Ειρήνης σε όλους και ο Θεός θα ξεχωρίσει τους δικούς του.
Έτσι. Δεν υπάρχει καλύτερο ξέπλυμα από ένα Νόμπελ Ειρήνης. Γι αυτό, έσπευσαν να υιοθετήσουν με πάθος την ιδέα κάποιοι, που χρειάζονται επίσης ένα καλό ξέπλυμα, για όσα έχουν πει μέχρι σήμερα: Στην καμπάνια «Νόμπελ στα νησιά γενικώς και αορίστως» πρωτοστατούν το Πρώτο Θέμα («διώξτε/ πνίξτε/ πυροβολήστε τους λαθρομετανάστες»), το Μέγκα Τσάνελ («ποιος τους φταίει που μπαίνουν με τα παιδιά τους σε βάρκες χειμωνιάτικα»), ο Άδωνης Γεωργιάδης («πόσο μας κοστίζει η διάσωση λαθρομεταναστών;») και διάφοροι άλλοι, που μέχρι πριν ενάμισι μήνα ισχυριζόντουσαν ότι το μεγαλύτερο μεταναστευτικό κύμα από τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, το προκάλεσε η Τασία, από τα Εξάρχεια, για να αφελληνίσει τη χώρα. Αυτό όμως σε προηγούμενη πίστα. Τώρα έχουμε νέα Εθνική Αφήγηση, το νέο Ευρωμπάσκετ 1987, το νέο Γιούρο 2004. Μια Εθνική Αφήγηση όσο προσφυγοκάπηλη χρειάζεται, ώστε να δικαιώνει ακόμα και ανθρώπους που δεν τρέφουν κανένα φιλικό αίσθημα για τους πρόσφυγες. Και έτσι να δικαιωθούν και τα κανάλια μας, που είναι πάντοτε γεμάτα κατανόηση για ανθρώπους που δεν τρέφουν κανένα φιλικό αίσθημα για τους πρόσφυγες. Σήκωσέ το το τιμημένο.
Θεωρώ αυτονόητο ότι και ο τελευταίος από αυτούς του ανθρώπους που αξίζουν πραγματικά Νόμπελ Ειρήνης, θα προτιμούσε ειλικρινώς να φάει ένα μαγκάλι κάρβουνα, παρά να μοιραστεί το βραβείο με τον Δήμαρχο της Κω. Πόσο μάλλον να το κερδίσει με την συμπαράσταση του Θέμου Αναστασιάδη. Αυτό.